Overview

Fenotypowanie podatności i tolerancji na Helicoverpa przeprowadzono poprzez uwolnienie Helicoverpa w pomieszczeniu chronionym przed owadami w warunkach polowych, co zostalo należycie potwierdzone obserwacjami laboratoryjnymi. Tendencja do segregacji w warunkach polowych i laboratoryjnych byla wyraźnie widoczna w przypadku 91 ze 130 roślin F2. Test dopasowania segregacji pasowal do oczekiwanej segregacji 3(T):1(S), wskazując tym samym na monogeniczną dominację genu (T) w stosunku do Helicoverpa. Spośród 160 markerów RAPD siedem markerów RAPD bylo specyficznych dla DNA roślin (T) w stosunku do Helicoverpa i moglo byc potencjalnie wykorzystane do rozróżnienia roślin (S) i (T) w stosunku do Helicoverpa. Wykazaly one dominujące dziedziczenie tolerancji na Helicoverpa i wykazaly oczekiwany stosunek segregacji 3:1, wskazując na względną wiarygodnośc markerów RAPD w badaniach genetycznych dotyczących (T) dla Helicoverpa w grochu golębim. Siedem markerów bylo obecnych w pojedynczej grupie powiązań o odleglości mapowej 29,4 cM. Najbliższe markery RAPD do locus Helicoverpa (T) to OPP-07 i OPI-04, które znajdowaly się w pobliżu locus nadającego (T) dla Helicoverpa i mogą byc uczynione bardziej wydajnymi poprzez sekwencjonowanie i opracowanie markerów opartych na sekwencji, takich jak SCAR.

Full Product Details

9786209111136

Table of Contents

Reviews

Author Information

Tab Content 6

Countries Available