Overview

In die panorama van menslike kennis word die grense tussen wetenskap en filosofie al hoe meer deurlaatbaar, wat tot onverwagte dialoë tussen skynbaar verafgeleë wêrelde lei. In hierdie boek stel ons ons ten doel om die fassinerende kruispunt tussen Oosterse filosofieë, met 'n besondere fokus op boeddhisme, en moderne ontdekkings in kwantummeganika te verken. Die doel is duidelik: om uiteen te sit hoe die millennia-oue insigte van tradisies soos boeddhisme nuwe lig kan werp op kwantums teorieë, wat diepgaande vrae opper oor die aard van werklikheid, persepsie en bestaan self. Hierdie boek is die eerste in 'n trilogie wat fokus op Boeddhisme, Hindoeïsme en Taoïsme. Die onderwerpe wat behandel word, beklemtoon ooreenkomste tussen hierdie denksisteme en die fundamentele beginsels van kwantummeganika. Die ooreenkomste is opvallend. In die boeddhisme is die konsep van onbestaanlikheid sentraal. Alles wat bestaan, is in konstante verandering; niks is staties nie. Net so leer kwantumephysics ss ons dat deeltjies op die subatomiese vlak nie in definitiewe toestande bestaan nie, maar eerder in waarskynlikheidstoestande. Byvoorbeeld, die beroemde golf-deeltjie-dualiteit dui daarop dat deeltjies ook soos golwe kan optree, wat ons tradisionele begrip van fisiese materie uitdaag. Die beginsel van wedersafhanklikheid beklemtoon hoe elke verskynsel met alle ander verbind is. In kwantummeganika illustreer die verskynsel van kwantumvlegsel 'n soortgelyke netwerk van verhoudings tussen deeltjies. Wanneer twee deeltjies vervleg is, beïnvloed 'n verandering in die toestand van een onmiddellik die ander, selfs oor groot afstande, wat dui op 'n verband wat ruimte-tyd-barriêre oorskry. 'n Belangrike deel word toegewy aan die illusie van die ego (Anatta): Boeddhisme leer dat die gevoel van 'n afsonderlike self 'n illusie is. In kwantummeganika is ons persepsie van werklikheid ewe illusieerend. Baie wetenskaplike ontdekkings openbaar dat ons waarneming die werklikheid wat ons waarneem, verander. Die beroemde dubbelspleet-eksperiment, byvoorbeeld, demonstreer hoe die blote waarneming van kwantumdeeltjies hul gedrag verander. Wat meditasie en bewussyn betref, is dit goed bekend dat Boeddhistiese meditasiepraktyke 'n kontemplatiewe siening van die werklikheid bevorder, wat beoefenaars in staat stel om paaie te volg wat verder strek as die verskyning van dinge. Hedendaagse wetenskaplikes, soos die fisikus David Bohm, het voorgestel dat dit wat ons as 'werklikheid' sien, dalk net 'n oppervlakkige beeld is van 'n dieper, more le orde, soortgelyk aan die bewussynstoestande wat deur meditasie bereik word. Om hierdie ooreenkomste te illustreer, is dit nuttig om die dialoog tussen die fisikus Niels Bohr en die Boeddhistiese filosoof Daisetsu Teitarō Suzuki aan te haal. Bohr, wat as een van die vaders van die kwantumfisika beskou word, het verrassende weerklank in Oosterse konsepte gevind. In een van sy beroemde aanhalings het hy gesê ""Fisika is nie 'n beskrywing van die werklikheid nie, maar 'n konstruksie van ons denke."" Dit weerspieël die Boeddhistiese siening van persepsie as 'n weerspieëling van ons verstand. Nog 'n belangrike getuienis kom van die fisikus Fritjof Capra, wie se boek ""The Tao of Physics"" die ooreenkomste tussen moderne fisika en Oosterse filosofieë, insluitend boeddhisme en taoïsme, ondersoek. Capra stel voor dat kwantumswerklikheid 'n interpretasie van materie vereis nie as 'n versameling vaste voorwerpe nie, maar as 'n veld van energieë, in perfekte harmonie met die Boeddhistiese siening van onbestendigheid. In hierdie eerste band het ons 'n diepgaande en transformerende verband tussen boeddhisme en kwantummeganika uiteengesit. Die verkenning van hierdie verhoudings verryk nie net ons begrip van wetenskap nie, maar nooi ook tot dieper besinning oor hoe ons werklikheid waarneem.

Full Product Details

9798278680598

Table of Contents

Reviews

Author Information

Tab Content 6

Countries Available